Het proces van communicatie kan heel mooi worden beschreven aan de hand van een ‘communicatiemodel’.
Het model is een weergave van de werkelijkheid. Het beschrijft op een eenvoudige manier hoe iemands persoonlijkheid werkt.
Het model laat zien dat er buiten ons allerlei gebeurtenissen plaatsvinden die wij waarnemen via onze zintuigen. Vanaf het moment dat die externe prikkel (een beeld [visueel], een geluid of een woord [auditief], een aanraking [kinesthetisch], een geur [olfactoir], een smaak [gustatoir]) wordt waargenomen, beginnen onze hersenen een proces van verwerking. Daarbij passeert die informatie een aantal filters, die onder andere te maken hebben met de wijze waarop wij een interne voorstelling hebben gevormd van de wereld om ons heen (iemands wereldbeeld). Kortom: die te maken hebben met de wijze waarop wij zijn gevormd.
Het model is een weergave van de werkelijkheid. Het beschrijft op een eenvoudige manier hoe iemands persoonlijkheid werkt.
Het model laat zien dat er buiten ons allerlei gebeurtenissen plaatsvinden die wij waarnemen via onze zintuigen. Vanaf het moment dat die externe prikkel (een beeld [visueel], een geluid of een woord [auditief], een aanraking [kinesthetisch], een geur [olfactoir], een smaak [gustatoir]) wordt waargenomen, beginnen onze hersenen een proces van verwerking. Daarbij passeert die informatie een aantal filters, die onder andere te maken hebben met de wijze waarop wij een interne voorstelling hebben gevormd van de wereld om ons heen (iemands wereldbeeld). Kortom: die te maken hebben met de wijze waarop wij zijn gevormd.
Dat filteren van informatie doen wij op drie manieren:
1. Weglaten van bepaalde informatie. Dat doen we onbewust. Zonder het weglaten van informatie voelen wij ons overladen met indrukken die wij bewust niet kunnen verwerken.
2. Vervormen van informatie. Vervorming treedt op wanneer wij onze huidige ervaring baseren op een verkeerde representatie van zintuiglijk indrukken. Je schrikt ergens van, maar als je beter kijkt zie je dat er niks aan de hand was. In eerste instantie was de informatie vervormd en de ‘schrik’ was het resultaat.
3. Generaliseren van informatie. Op basis van 1 of 2 gebeurtenissen trekken wij globale conclusies die wij vervolgens voor waar aannemen. In het beste geval is generalisatie een van de methoden waarop wij mensen leren. In het slechtste geval bepaalt één enkele gebeurtenis de ervaring voor een heel leven.
Als filters kunnen we onderscheiden: taal, herinneringen, beslissingen, meta programma’s, waarden en overtuigingen, attitudes. Al deze filters spelen een belangrijke rol in wat een externe gebeurtenis met ons doet. Zo zal iemand die ooit door een slang is gebeten anders reageren op het zien van een slang dat iemand die deze dieren als huisdier ziet. Degene die ooit is gebeten maakt een interne voorstelling in zijn geest. Deze interne voorstelling of gedachten(patroon) beïnvloedt onze stemming en ons gedrag. Mensen die ooit opgesloten hebben gezeten in een lift kunnen opeens panisch worden wanneer ze in een kleine, afgesloten ruimte komen. Kortom afhankelijk van de indrukken en wat wij daarmee hebben gedaan, iemands persoonlijkheid, kan een bepaald functioneel of minder functioneel gedrag ontstaan dat voor ons werkt of nog niet werkt.
NLP geeft inzicht in de werking van het communicatiemodel. Het communicatiemodel geeft inzicht in de interne communicatie en geeft ook inzicht in het effect daarvan op ons eigen gedrag. Het geeft tevens inzicht in de sturing van het gedrag van anderen. Wie zich dit eenmaal heeft gerealiseerd kan als hij daarvoor kiest en dit wil zijn gedrag veranderen. Het gaat daarbij niet om goed of fout, het gaat om functionaliteit.
Mislukken bestaat niet, er is alleen maar feedback.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten